گر چه امام صبر و روح صلاتم
ای زهر کین دادی از غربت نجاتم
یک کوه ماتم
دارم به سینه
خدا نگهدارت ای شهر مدینه
مولا حسن جان
مولا حسن جان
مولا حسن جان مولا مولا حسن جان
طشت پر از خون بر داغ من بگرید
در غربت من حتی دشمن بگرید
عمری بسوزم
زآه شرر بار
کی میرود از یاد من درو دیوار
چون شمع سوزان میسوزد سینه ی من
مادر کجایی…گیری سرم به دامن
ارث از تو دارم
باشد گواهم
که خانه ی من گردیده قتلگاهم