به در گهت روی سیاه آوردم
بهشت من بار گناه آوردم
حسین ، من بر تو پناه آوردم
مولای من عمر تباه آوردم
پیش خدا تو را گواه آوردم
حسین من برتو……..
به خجلت گناهم
به این روی سیاهم
جز خانه ی تو مولا کسی نداده راهم
سیدی حسین جان___________
اینجا دل گم کرده راه آوردم
با اشک خود بهرت سپاه آوردم
حسین من بر تو…….
با دست خالی اشک و آه آوردم
بنگر دو چشم عذر خواه آوردم
حسین من بر تو…….
من آمدم پشیمان
عادتکم الاحسان
گرچه گنه زیاد و بخشیدن از تو آسان
سیدی حسین جان