به در گهت روی سیاه آوردم
بهشت من بار گناه آوردم

حسین ، من بر تو پناه آوردم

مولای من عمر تباه آوردم
پیش خدا تو را گواه آوردم

حسین من برتو……..

به خجلت گناهم
به این روی سیاهم
جز خانه ی تو مولا کسی نداده راهم

سیدی حسین جان___________

اینجا دل گم کرده راه آوردم
با اشک خود بهرت سپاه آوردم

حسین من بر تو…….

با دست خالی اشک و آه آوردم
بنگر دو چشم عذر خواه آوردم

حسین من بر تو…….

من آمدم پشیمان
عادتکم الاحسان
گرچه گنه زیاد و بخشیدن از تو آسان

سیدی حسین جان