بر سر عمامه و بر تنت یک کفن
تو عزیز منی ای یتیم حسن
قاسمم قاسمم
چون علی پاره ی جگرم بوده ای
تو هم ای نازنین پسرم بوده ای
قاسمم قاسمم
دیدنی گشته است ای گل لاله رو
گریه های تو و گریه های عمو
قاسمم قاسمم
دیدنی تر شده صورتت در نقاب
پای خود را گذار روی چشم رکاب
قاسمم قاسمم