بر سر عمامه و بر تنت یک کفن
تو عزیز منی ای یتیم حسن

قاسمم قاسمم

چون علی پاره ی جگرم بوده ای
تو هم ای نازنین پسرم بوده ای

قاسمم قاسمم

دیدنی گشته است ای گل لاله رو
گریه های تو و گریه های عمو

قاسمم قاسمم

دیدنی تر شده صورتت در نقاب
پای خود را گذار روی چشم رکاب

قاسمم قاسمم