یوسف ما ز کنعان رود سوی بیابان
خواهرم روی این ماه زیبا را بپوشان
می رود سوی گلچین نو نهالی
ای برادر حسن جای تو خالی
قاسمم قاسمم جانم فدایت
**
جوشنی بر قد تو نشد اندازه باشد
وای اگر جنگ با تو ز نعل تازه باشد
اکبرم با زره شد اربا اربا
تو و یک پیرهن وای از دل ما
قاسمم قاسمم جانم فدایت
**
ای دریغا که از خون شود رخسار تو رنگ
تو مگو من یتیمم که بارد بر سرت سنگ
ای کفن پوش من اجل مبارک
مرگ احلی من العسل مبارک
قاسمم قاسمم جانم فدای