من دلخوشی در دنیا ندارم
وقتی به خانه زهرا ندارم

آه تاب و توانم یار جوانم فاطمه جانم

شبها چه دلخون آیم کنارش
صورت نهم بر خاک مزارش

آه …..

با گریه گویم در باغ و گلشن
زیر لحد نیست جای گل من

آه ….

کسی نداند حال دل من
شد کشته یارم در منزل من

آه…..